حسین مجنی | Hossein Mojeni
تهران | 1330
حسین مُجنی ۱۳۳۰ در تهران متولد شد.
کارشناسی نقاشی را از دانشکده هنرهای تزئینی دانشگاه هنر کنونی دریافت کرد.
فعالیت حرفه‌ای را از سال ۱۳۵۵ با شرکت در نمایشگاهی گروهی در تهران گالری شروع کرد. او تا کنون ۱۲ نمایش انفرادی برگزار کرده و در بسیاری نمایشگاه گروهی حضور داشته است. او با گالری‌هایی چون گویه، اثر، برگ، گلستان، هفت‌ثمر و اعتماد همکاری کرده است.
مجنی نقاش پر کاری است که در تمام پنج دهه‌ی گذشته تا هم‌اکنون، به کار مشغول است.
آنچنان که خودش می‌گوید:
«هنرمند باید آزاد باشد و در هیچ قید و بند گروهی نباید دوام داشته باشد»
مجنی کار و انزوا را برای عمیق شدن هنر و هنرمند لازم می‌داند چرا که باور دارد هیاهوهای میدانی وسفارش‌پذیری‌های روزمره ممکن است هنرمند و هنرش را بی‌هویت و «باری به هر جهت…» سازد.
مجنی چند سالی در کارگاه هنر، صدا و سیما، آتلیه فام و آتلیه شخصی‌اش تدریس کرده اما آن چنان که خود می‌گوید علاقه‌ی زیادی به تدریس ندارد و باور دارد «هنر را نمی‌شود تدریس کرد بلکه باید به‌واسطه جستجو و زندگی دریافت شود. هنرمند باید هنر را زندگی کرده و زندگی هنری را آزموده باشد تا بتواند به راه خود ادامه دهد.»
حسین مجنی شیوه‌ی خاص و بیان خودش را در نقاشی ساخته و در این باره معتقد است «هنرمند بنا به تفکر و تفسیرش از جهان هستی قلم و بیانی خاص را برمی‌گزیند و در آن راستا حرکت می‌کند، هنرمند بهتر است که خود و کارهایش را ترجمه نکند و توضیح ندهد. بلکه آثارش باید دیده شوند و قضاوت با دریافت‌کننده‌ها و بیننده‌ها باشد. هنرمند سلطان، کاهن و بودای خویش است اما بهتر است که خود را تفسیر نکند.»
